Piotruś ma 13 lat i cierpi na mózgowe porażenie dziecięce. Nie chodzi, używa wózka inwalidzkiego. Niestety, w naszym domu są liczne schody, których chłopiec nie pokona. Nasza klatka schodowa jest wąska, schody drewniane, lakierowane, kręte i śliskie.

By ułatwić nam funkcjonowanie, chcemy zainstalować krzesełko przyschodowe. Piszę "nam", ponieważ to ja jako mama dźwigam Piotrusia każdego dnia. Nie ukrywam,że mam już coraz mniej siły...

Mamy już zgromadzoną większą część środków. Brakuje nam 8 000 zł, by zlikwidować barierę.

Z całego serca dziękujemy za okazaną pomoc.

Immuś pragnie chodzić i mówić! Wychowuje go babcia i dziadek. Jak żyć ma dziecko, które nie płacze, nie ma łez, nie mówi, nie woła, kiedy ma atak padaczki i leży sine, bezsilne? Jak żyć, jak się tylko leży? Jak żyć, kiedy nie można przełykać, smakować, jak jest się karmionym strzykawkami do brzuszka?

Pomimo tego cierpienia Immanuel obejmuje rączkami twarz babci i głaszcze mnie po włosach z miłością, patrzy uśmiechniętymi oczkami.

Od urodzenia chłopiec nie miał głosu, nie płakał, miał padaczkę lekooporną, niedowład czterokończynowy i wodogłowie. Z czasem Immuś stał się kontaktowy i ciekawy świata, zabawek, polubił terapeutów, rehabilitantów, swojego kota. Pragnie żyć i walczy o życie każdego dnia. Jestem babcią Immusia. Sąd przyznał mi opiekę nad nim i uczynił mnie prawną rodziną zastępczą spokrewnioną.

Obserwuję, jak coraz bardziej staje się kontaktowy, przewraca się na boczki i wspaniale się rozwija.To prawdziwy cud, że żyje! Pomimo że jest karmiony rurką prosto do żołądka i za pomocą strzykawek, jest bardzo pogodnym dzieckiem.

Obecnie uczy się przełykać, dlatego potrzebna jest niezmiernie rehabilitacja neurologopedy, która jest niestety bardzo kosztowna. Immanuel potrzebuje także ciągłej rehabilitacji ruchowej, wyjazdów na turnusy rehabilitacyjne, które są również niestety bardzo drogie.

Te wszystkie wydatki związane z zakupem leków, opłaceniem rehabilitacji, prywatnych wizyt lekarskich przekraczają moje możliwości, dlatego pragnę zwrócić się do Państwa z prośbą o pomoc w zebraniu funduszy na turnusy rehabilitacyjne dla mojego wnusia, bo dostrzegam, jak cudownie rehabilitacja wpływa na jego powrót do zdrowia.

Marzę i wierzę, że Immanuel kiedyś stanie na nóżki, będzie biegał i mówił. I że powie: ,,Kocham cię Babciu”!

Klaudia to mała dziewczynka, która od urodzenia walczy o życie z przeciwnościami, jakie ją spotkały.

Walczy każdego dnia ─ mimo wzlotów i upadków nigdy się nie poddaje.

Zmaga się z wieloma chorobami: Zespół Edwardsa, małogłowie prawdziwe, dziecięce porażenie mózgowe czterokończynowe, wada wzroku, zespół Pierre'a Robina, zwichnięte lewe biodro, zdeformowane stopy, padaczka lekooporna i wiele innych.

Klaudia od urodzenia ma rehabilitację, która kosztuje krocie. Calineczka jest pod opieką hospicjum domowego. Ćwiczy 5 razy w tyg w domu. Koszty zajęć przekraczają nasze możliwości finansowe. Za rehabilitację płacimy z pieniędzy uzbieranych na subkoncie w fundacji.

Dlatego, Kochani, proszę o pomoc. Klaudia musi ćwiczyć i przyjmować leki.

Szymon zwany Preclem jest chory na rdzeniowy zanik mięśni typu 1 (SMA1). SMA, to wredna choroba genetyczna, która powoduje postępujący zanik mięśni, a typ 1 jest jej najbardziej agresywną postacią.

Chorzy na SMA typ 1, również Szymon, bardzo szybko tracą możliwość całkowitego poruszania się, samodzielnego oddychania i połykania (do tego też są potrzebne mięśnie!)

Kiedy diagnozowano Precla, miał zaledwie 4 miesiące. Nie poddaliśmy się. Nie poddał się też Precel i walczył z potworem, jakim jest SMA, całą swoją radosną mocą. Tą walką zawsze była i jest intensywna i codzienna rehabilitacja powstrzymująca zanik mięśni. Od 1,5 roku Precel w swojej walce ma wielkiego sprzymierzeńca, czyli pierwszą na świecie terapię na SMA, w której ma niebywałe szczęście uczestniczyć. Szymon dalej potrzebuje rehabilitacji, aby jak najwięcej odzyskać z tego, co do tej pory zabrała mu choroba.

Ze względu na swój stan (Szymon oddycha przy pomocy respiratora) taka rehabilitacja musi odbywać się u nas w domu, a każda domowa wizyta fizjoterapeuty kosztuje około 100 złotych.

30 Października 2018 roku Precel skończy 13 lat!

Jeśli chcecie zrobić Preclowi prezent na urodziny, dodajcie swoją cegiełkę do jego codziennej rehabilitacji poprzez uczestnictwo w tej zbiórce. Bardzo byśmy chcieli zebrać na jego urodziny tyle, aby zapewnić mu 3 miesiące frajdy i jednocześnie walki o mięśnie z naszymi nieocenionymi fizjoterapeutami. Każda złotówka się liczy!

Więcej o Preclu na: www.facebook.com/PreclowaStrona

Dziękujemy

Rodzice Precla